Met onze vrienden van ARO gaan we bijna jaarlijks een grote loop doen en daaraan vast plakken we vaak een meteen een mooie korte vakantie/stedentrip.

2018 stond in het teken van Boedapest, Joke zou de 30 km lopen en ik ging voor de marathon, we hadden een schema gedownload van Simon Vroemen een Nederlands atleet met veel ervaring en ook SMA-arts is.

Joke volgde het schema tot in de details en ik trainde met haar mee, het schema van de 42 liep parallel met de 30 alleen ik moest wat meer lopen. 4 dagen soms 5 dagen een training doen.

We zijn 1 keer met de ARO lopers samen gaan lopen in de Mijzenpolder wat een mooi parcours is van 12 km en dan zouden de wandelaars ook gaan lopen, de langeafstandlopers al vroeg op weg en gingen voor 3 rondjes en 30 of 21 zouden 1 of 2 rondjes doen, de wandelaars 1 rondje en uiteindelijk zouden we gelijk eindigen.

Ruud en Ton gingen voor 1 rondje plus wat extra’s want die moesten hun cluppie AZ aanmoedigen bij een thuiswedstrijd tegen Feijenoord.

Vrijdag 5 oktober verzamelen om 07:00 op Schiphol, Margret had voor de auto’s al parkeerplek gereserveerd en ook was er al ingecheckt, omdat de groep uit zowat 30 personen bestond werden er al snel groepjes gevormd en gingen lekker even een koppie doen.

De vlucht verliep voorspoedig en met een kleine 2 uur zit je in Boedapest, er was een bus geregeld maar die stond ergens anders op ons te wachten, niet lang daarna zaten we op weg naar ons hotel, het was eventjes nauw sturen in de drukke straten van Boedapest maar we waren er. Even in checken koffers uitpakken en dan zouden we naar de startlocatie gaan om de startnummers op te halen.

Met de tram die altijd lekker vol is en gratis is voor de 65 +ers op naar de startlocatie, de stad bruist, het is een metropool die altijd doorgaat. Bij de startlocatie iedereen zijn nummer opgehaald en foto’s maken, kijken of je BIB nummer het doet en of je op de lijst staat met namen.

Hierna zijn we in kleinere groepjes de stad wezen verkennen, het is een mooie oude stad met een groot Oostblok verleden maar ook veel historie uit de vorige eeuwen van onderdrukkingen van de morren en Habsburgers enz. In de avond een lekker hapje gegeten en vroeg te kooi.

Zaterdag stond in het teken van en gezamenlijke fietstocht door Boedapest, Margret had het keurig geregeld met een bedrijfje wat Nederlands/Belgische begeleiders had, fietsen met groepjes door de stad en af en toe stilstaan en dan een stukje cultuurhistorische geschiedenisles krijgen als ik zeg 1896 en 96 hoog dan weten alle fietsers wat ik bedoel J

Het was hartstikke leuk en we hadden een fijne dag.

RACE DAG

06:00 opstaan 07:30 ontbijt, het hotel was zo vriendelijk om te regelen dat we een half uurtje eerder konden ontbijten, en daar stond opeens Cor en Elly voor ons: heeft iemand nog een loopbroek want Cor is hem vergeten……… nou d’r is ffies kijken, ik had nog een zwembroek, Peter had gelukkig nog een korte broek, Peter en Cor zij ongeveer even groot dus was zo beklonken.

Op naar de start, de tram rijdt om de 10 min dus dat ging vlot, vol met lopers naar hetzelfde doel, voor de wedstrijd ben ik altijd een beetje narrelig van de zenuwen, waarom?? Ik weet het niet al is het voor een 5 of 10 km dan heb ik het ook, gezonde wedstrijdspanning zullen we maar zeggen.

Het is druk op startplek zo’n 17000 lopers doen er mee dus best een grote loop, we doen wat warming up oefeningen en dan laatste plassies en we gaan naar het startvak toe.

Het is nog lekker van temperatuur smorgens, zo 15 graden en dat is best lekker, een wazig zonnetje dat is ook oké, toch maak ik me al dagen zorgen, de laatste dagen volg ik het weer alsof me leven ervan af hangt, ben geen warmweer loper alle loopje boven de 18 °C zijn gedoemd om te mislukken bij mij.

Ik maak nog een foto van ons allemaal we wensen elkaar succes en we gaan, al rap zijn we elkaar uit het oog kwijt, ik zet een rustig tempo in en probeer me goed in te houden, hou mezelf voor even onder de 6 min de km lopen zou moeten kunnen met deze warmte, ik loop zo’n 2 km en zie daar toch Elly voor me opduiken, de 1^e kmters gaan in 5:40 en voelt lekker aan, wist dat Elly ook net onder de 6 wou lopen dus zeg tegen haar dat ze iets te snel loopt, Elly roept dat ze lekker gaat en het voelt goed.

Er gaan zowat km voorbij in dat tempo en voel me nog steeds goed, ben ondertussen Elly rustig voorbijgelopen en voel dat ik moet plassen, straks denk ik, er staan om de 3 km water en verzorgingsposten en daar staan ook kruizen voor de mannen en ook aan de grote boodschap is gedacht. Ik zag bij elke post dat er ruim voldoende plek was dus de volgende post stoppen en naar het kruis, gaan er 4 man tegelijk zeg!!!! Kom op jongens beetje opschieten!!! Goed ik een plasje doen en zie Elly weer aankomen, ook zij moest even uit de broek.

We lopen nog zo een tijdje samen op en komen bij het 20 km punt, het wordt warmer en warmer, het parcours is niet geheel vlak en je moet nogal wat bruggen over de Donau oversteken, ook zijn er kasseien dus werd het een aardige uitdaging. Elly vroeg gaat het? Nou nee niet echt El, ik zit stuk ik wil er eigenlijk uitstappen, kom op rustig doorgaan zeg Elly.

Na 21 km lopen de rondentijden op boven de 6:20 en krijg het steeds warmer, ik stop bij elke verzorgingspost en neem voldoende vocht, af en toe een klein stukje banaan en maar weer gaan, zo rond de 30 km zakt de moed me echt in de schoenen, hardlopen gaat haast niet meer, m’n benen doen zeer, heb ooit geleerd van Jolanda Linschoten dat je maar een mantra in je hoofd moet zetten en gewoon gaan voetje voor voetje, de mantra voor mij was deze keer: “ik ben geen Hongaar en geef niet op !!” hoe kom ik daar nu weer op? De vorige dag vertelde de gids dat de Hongaren nooit een oorlog of opstand hadden gewonnen, ze zijn van aard nogal snel van opgeven, ik wilde beslist niet opgeven dan maar net zoals de Rarámuri indianen, deze verstaan de kunst om goed al spelend met hun omgeving grote afstanden af te leggen soms wel tot 80 km per dag konden zij achter hun prooi aanlopen net zo lang dat het moe was en overgaf aan de jager.

Een stukje hardlopen en wat wandelen van post naar post, alles doet nu zeer het lichaam zegt je bent knettergek je moet lekker aan het bier zitten op een terras aan de Donau, doorzetten Ton “Je bent geen Hongaar niet opgeven doorzetten” neuriet het door m’n hoofd. Zo tel ik de kilometers af en geef via de WhatsApp door dat ik een beetje verlaat ben.

Ik kom aan bij de finish niet als laatste maar wel m’n langzaamste marathon ooit neem ik me voor. (Tijd 4:54 ik wil het gewoon niet weten) Dat denk je altijd, zo nooit meer als je loop is tegengevallen, toch even daarna dan heb je alles weer overzien en dan was het toch wel waard en dan begin je volgende week weer met de training voor een volgend doel.

Iedereen is binnengekomen soms goed soms iets minder of uitgestapt(DNF), het laatste is altijd vervelend maar besef dat je met de trainingsarbeid vele avonden ochtenden veel lol en plezier hebt beleefd, mooie dingen hebt gezien en dat weegt niet af dan 1 x niet goed finishen om welke reden dan ook, plezier en lol met elkaar hebben is belangrijker dan 1 loop.

DE DAY AFTER,

Er wordt nog veel nagekaart over hoe en wat, ieder heeft zijn eigen verhaal, we gaan nog lekker even door de stad wandelen, over het Margaret eiland een mooi eiland waar we met de marathon ook over zijn gekomen, op zoek naar het waterorgel komen we door mooie tuinen met vijvers met kooikarpers prachtig allemaal.

Ondanks de stijvigheid ben ik toch blij dat we wandelen want dat is beter dan stil zitten dan gaan de spieren helemaal ineen trekken. Met de wandeling lopen we toch even weer 19 km en dat na de marathon, in totaal heb ik met de vakantie 104 km lopend afgelegd, dat is nog een best stukkie al zeg ik het zelf.

Heb na de marathon een klein beetje spierpijn stijvigheid, dat is omdat ik verkrampt heb gelopen, als je goed loopt dan heb je dit niet, na 2 dagen is alles weer weg en na een heerlijk saunaatje is alles weer hersteld de pijn is weg en kijk weer uit naar een nieuw doel, welk ?? dat kan de 60 van Texel wel zijn maar ook nog andere loopjes die komen in mijn seizoen de herfst winter en het voorjaar.

Groet en veel loopplezier Ton van den Berg